sana öyle kızgınım ki yosun bağladı kalbim
dilim tutulsaydı söylemesiydim
rüzgarlara sordum seni, söylemediler
hasret yandı, yandı kor oldu
hiç bilmediler
sen cana cansın
sen çalıp kaçansın
buna bu can nasıl dayansın
can dediğin ne ki
çölde bir kum tanesi
dön gel de bu can canlansın
ah bir bulabilsem seni sana öfkeyle bir haykırsam
ah bir bulabilsem seni sana hasretle sarılsam
Her yanı gül bahçesi Mehtaplı her gecesi Aşkım için böylesi Bir gönül arıyorum Hep huzur bulacağım Temelli kalacağım Sevgili olacağım Bir gönül arıyorum Her yanı gül bahçesi Mehtaplı her gecesi Aşkım için böylesi Bir gönül arıyorum Şöyle tek odalı Acılara kapalı Mutluluk manzaralı Bir gönül arıyorum
Senin için yaptım dinle şarkımı Sana uzaklardan sesleniyorum Kelimesi sensin mısraları sen Seni canımdan çok çok seviyorum Aldığım nefesim Tek aşkım hevesim Gökteki yıldızım Doğan güneşim Kendime seçtiğim canım her tek eşim Seni canımdan çok çok seviyorum Bedenimde dermansın derde çaresin Hayattı sevdiren ömür verensin En güzel duygular ilham perimsin Seni her şeyden çok çok…
Yüksek Minarede Kandiller Yanar Kandilin Şavkına Bülbüller Konar Herkes Sevdiğine Böyle Mi Yanar Gül İle Bülbülün Har Davası Var Ellerin Benim İle Canım Ne Kavgası Var Yüksek Eyvanlarda Yatmış Uyumuş Ela Gözlerini Uyku Bürümüş Evvel Küçücekti Şimdi Büyümüş Gül İle Bülbülün Har Davası Var Ellerin Benim İle Canım Ne Kavgası Var
ŞiiR: Bir gün köşede sessiz sedasız Hıçkıra hıçkıra ağlayacağım Şu lanet kaderime sitemler edip Tanrıya son defa yalvaracağım Güzel gözlerin gelecek aklıma Solup gideceğim en güzel çağımda Seslenip beni çağırdığında Boş sokaklara haykırdığında Artık burada olmayacağım… Dudağımda hıçkırık gözlerimde yaş Her boşalan kadehte bir umut arıyorum Beni bilmeyenler desinler ayyaş Bir kadeh daha ver Ver…
Geldi geçti ömrüm benim Şol yel esip geçmiş gibi Hele bana şöyle gelir Bir göz açıp yummuş gibi Miskin Ademoğulları Ekinlere benzer gider Kimi biter kimi yiter Yere tohum saçmış gibi Bu dünyada bir nesneye Yanar içim göynüm özüm Yiğit iken ölenlere Göğ ekini biçmiş gibi Yunus Emre’m bu dünyada İki kişi kalır derler Meğer…
Hiç bir zaman istemez ki; aynı olaydan sıkılır insan Tamam, önemlisi aşk ve sevgi gerisi hikaye… Aman! sanki sevdin bunu sen istedin sonuç ortada; senin eserin. Benzerlik değil bu, bariz simetri Artık tüketti sevgimizi Hep aynı hatalar, aynı yalanlar Bitirdi bu ilişkiyi Benzerlik değil ki, bariz simetri Artık tüketti sevgimizi Hep aynı hatalar, aynı yalanlar…